Ένας Ιταλός, ένας Γερμανός κι ένας Πόντιος δουλεύουν σε μία οικοδομή.
Μόλις χτυπάει το καμπανάκι για κολατσιό βγάζουν ο καθένας το
τάπερ του για να φάνε.
Ο Γερμανός λοιπόν βλέποντας το φαγητό που του έχει φτιάξει
η γυναίκα του λέει:
«Όχι ρε γαμώτο, πάλι λουκάνικο Φρανκφούρτης θα φάω; Αν κι αύριο
έχω το ίδιο
φαγητό θα πέσω από την οικοδομή να σκοτωθώ!!»
Ανοίγει και ο Ιταλός το τάπερ του, βλέπει το σπαγγέτι που του έφτιαξε
η γυναίκα του
και λέει: «Όχι ρε γαμώτο πάλι σπαγγέτι θα φάω σήμερα; Aν αύριο έχω
το ίδιο κολατσιό
θα πέσω κι εγώ από την οικοδομή!!»
Ανοίγει κι ο Πόντιος και βλέπει κι αυτός το κολατσιό του και λέει: «Όχι ρε
γαμώτο πάλι
σάντουιτς θα φάω σήμερα; αν αύριο είναι το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ
από την
οικοδομή να σκοτωθώ!!»
Την άλλη μέρα δυστυχώς το κολατσιό όλων ήταν το ίδιο οπότε οι τρεις
ορκισμένοι φίλοι
ένας-ένας με τη σειρά του έπεσαν από την οικοδομή και σκοτώθηκαν
Στην κηδεία η χήρα του Γερμανού οδυρόμενη φώναζε: «Aχ αντρούλη μου,
γιατί δεν μου το
έλεγες ότι ήθελες άλλο φαγητό να σου φτιάξω;».
Η γυναίκα του Ιταλού κι αυτή κλαίγοντας φώναζε: «Aχ αντρούλη μου, γιατί
δεν μου είπες
πως είχες βαρεθεί το σπαγγέτι να σου φτιάξω κάτι άλλο;»
Και η γυναίκα του Πόντιου: «Aχ Γιορίκα μου γιατί; Αχ αντρούλη μου, γιατί;
Γιατί; Γιατί;
Αφού μόνος σου το έφτιαχνες!!!»
